ur. 1926
zm. 2008
Mieczysław Franciszek Rakowski urodził się 1 grudnia 1926 w Kowalewku. Po wyzwoleniu Polski wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego, ukończył szkołę oficerów polityczno-wychowaczych w Łodzi i w charakterze oficera politycznego służył do 1949 roku w wojsku i w PO "Służba Polsce" (istniejąca w czasach stalinowskich zmilitaryzowana organizacja pracy).
Chociaż z zawodu był historykiem i dziennikarzem, to jednak ludzie zapamiętają go z jednej strony jako polityka, znanego z niechęci do "Solidarności", z drugiej zaś jako "cywilizatora komuny".
Rakowski uczestniczył w przygotowaniach do wprowadzenia stanu wojennego i czynnie współtworzył politykę PZPR w pierwszej połowie lat 80. Do historii przeszło burzliwe spotkanie Rakowskiego z robotnikami Stoczni Gdańskiej w sierpniu 1983 r., m.in. z udziałem Lecha Wałęsy, podczas którego wicepremier uzasadniał politykę stanu wojennego. W 1985 roku stracił na politycznym znaczeniu, "lądując" na stanowisku wicemarszałka Sejmu. W 1988 roku gen. Jaruzelski ponownie wciągnął Rakowskiego do ścisłej elity władzy PRL.
Ostatni I sekretarz
W tym samym roku objął on stanowisko szefa rządu (pełnił tę funkcję do 1989 r.). Jedną z pierwszych decyzji Rakowskiego jako premiera było postawienie Stoczni Gdańskiej w stan likwidacji. Była to decyzja precedensowa - żadna z wielu deficytowych fabryk nie została bowiem przedtem zlikwidowana przez władze PRL. Decyzja o likwidacji zakładu nastąpiła krótko po zakończeniu strajku w tej stoczni (już drugiego w 1988 roku), który spełnił ważną rolę w wymuszeniu na władzach zgody na negocjacje z "Solidarnością".
W lipcu Mieczysław Rakowski '89 stanął na czele PZPR. Jak się okazało - na krótko. Doprowadził do rozwiązania Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w styczniu 1990 roku i przekształcenia jej w SdRP, której został szeregowym członkiem.
Kontrowersje
W 1993 roku, kiedy przeciwko Rakowskiemu postawiono zarzut przestępstwa dewizowego, związany z tzw. moskiewską pożyczką, były premier wycofał się z czynnego życia politycznego.
Nadal brał jednak udział w debatach publicznych, często "na papierze". Był redaktorem naczelnym pisma "Dziś", pisywał do "Trybuny" i "Gazety Wyborczej", wydał dzienniki (10 tomów obejmujących lata 1958-1989). W 2005 roku był członkiem komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich. Prywatnie był mężem aktorki Elżbiety Kępińskiej.
Solore, nonem ipsam facese lantusd aerias suntur apedi conecus, quias aut ex eicidis illab iumque volor rest volupta tiumquatur amus soluptis nis et reptat volorest ant, quo et, qui ut ut quo dundi omnis ex eat. Sandem voloribus. Odit, tectotatem nam quibus dust, sum quatur, cum lia volupidel magniae lis exerem nonserovide minis rehenis inullup tatiand eleceaqui blam, sitatem il explis maio volorib usamus ilistiae con rerchil ma que demporentur mod quid quae velectota sin pore nonsed et vent, tota et ad que dolorion nobiti sequate et alique occusti ut alic tem fugia sitios adicae et unt poreniet omnis ex et etur?
Warszawa
ul. Marszałkowska 27/35
Tel.: (22) 825 00 20
Godziny otwarcia:
pon. – pt.: 8:30 – 16:00
Warszawa
ul. Marszałkowska 27/35
Tel.: (22) 825 00 20
Godziny otwarcia:
pon. – pt.: 8:30 – 16:00
Warszawa
ul. Marszałkowska 27/35
Tel.: (22) 825 00 20
Godziny otwarcia:
pon. – pt.: 8:30 – 16:00
Warszawa
ul. Marszałkowska 27/35
Tel.: (22) 825 00 20
Godziny otwarcia:
pon. – pt.: 8:30 – 16:00
Warszawa
ul. Marszałkowska 27/35
Tel.: (22) 825 00 20
Godziny otwarcia:
pon. – pt.: 8:30 – 16:00
Warszawa
ul. Marszałkowska 27/35
Tel.: (22) 825 00 20
Godziny otwarcia:
pon. – pt.: 8:30 – 16:00
SIEDZIBA GŁÓWNA: SŁUŻEW
Warszawa, ul. Fosa 19a (przy kościele św. Katarzyny)
Telefony czynne całą dobę:
(22) 853 45 45, Fax: (22) 853 45 04
Biuro czynne:
pon. – pt.: 8:00 – 17:00, sob.: 9:00 – 14:00
40 1020 1156 0000 7702 0007 2579
SWIFT: BPKOPLPW
Zobacz także: