Urodzony 3 sierpnia 1945 roku w Detroit, zmarł 12 grudnia 2019 w Warszawie.

Joseph Herter urodził się w 1945 roku w Detroit w stanie Michigan, jako potomek polskiej rodziny osiadłej w Stanach Zjednoczonych. Był absolwentem Szkoły Muzyki Uniwersytetu Michigan (The School of Music at the University of Michigan) w Ann Arbor, gdzie jego głównym kierunkiem była pedagogika muzyczna. Studiował także dyrygenturę z Elizabeth Green, Thomasem Hilbishem, Maynardem Kleinem i Gustavem Meierem. Kontynuował studia w dziedzinie dyrygentury chóralnej w Westminster Choir College z Robertem Shaw w lecie 1981 roku a także w roku 1984 -w Instytucie Muzycznym w Berkshire w Tanglewood, z takimi dyrygentami jak Seiji Ozawa i Kurt Masur. Joseph Herter dwukrotnie był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. Podczas pierwszego stypendium prowadził badania nad polska muzyka chóralną. Podczas drugiego uczestniczył w seminarium dyrygenckim w Tanglewood. Od czasów demokratycznych przemian w Polsce J. Herter ma podwójne obywatelstwo polskie i amerykańskie. W 2001 roku fundacja Ars Musica Poloniae w Los Angeles sfinansowała prowadzone przez J. Hertera badania nad osoba i twórczością Zygmunta Stojowskiego. Przed przeprowadzeniem się do Polski, Joseph Herter pracował jako dyrektor muzyczny w kilku kościołach rzymsko-katolickich w Detroit, włączając w to "Stary" kościół św. Marii w centrum miasta (dzielnica Grecka).

Był także kilka lat członkiem Archidiecezjalnej Komisji Ekumenicznej w Detroit. Od 1974 roku Joseph Herter mieszka w Polsce, gdzie pracuje początkowo jako dyrektor muzyczny Amerykańskiej Szkoły w Warszawie (American School of Warsaw). Przez ostatnie czternaście lat aktywności zawodowej był gościnnym dyrygentem w Teatrze Wielkim, Teatrze Polskiego Radia, na licznych festiwalach. Współpracując z wieloma orkiestrami w całej Polsce występował m.in. z orkiestrami kameralnymi Torunia i Włocławka, Warszawska Grupa Perkusyjna, orkiestrami filharmonicznymi: Częstochowy, Jeleniej Góry, Kielc, Koszalina, Lublina, Łodzi, Olsztyna, Opola, Szczecina. Z Orkiestra Filharmonii Warszawskiej nagrał ścieżkę dźwiękową do pełnometrażowego filmu i serialu ,,Alchemik". Był związany z Teatrem Muzycznym ROMA i Teatrem Polskim w Warszawie. Przez ostatnie dwadzieścia lat aktywności zawodowej Joseph Herter stal się znany polskiej publiczności jako propagator arcydzieł orkiestrowych i chóralnych (włączając w to operę i sztuki teatralne) zachodnich kompozytorów takich jak: Barber, Bernstein, Botten, Copland, Hindemith, Honegger, Steve Martland, Menotti i Vaughan Williams. Dyrygował także polskimi premierami utworów Marcina Błażewicza, Krzesimira Dębskiego, Jacka Grudnia, Witolda Lutosławskiego, Piotra Mossa, Andrzeja Panufnika, Roxany Panufnik i Michala Spisaka. Przez jedenaście lat Joseph Herter prowadził mieszany chór Schola Cantorum i kierował założoną przez siebie Kameralną Orkiestrą św. Antoniego. Mimo zakazu władz organizował koncerty w okresie Stanu Wojennego, co wspomina wielu muzyków i uczestników jako wydarzenia przenoszący w „inny wymiar”. Joseph Herter przygotował i poprowadził koncert – wykonanie „Mesjasza” Haendla 13 grudnia 1981 roku! W kościele św. Antoniego Padewskiego w Warszawie. Uczestniczyło w nim poza licznie zgromadzonymi mieszkańcami Warszawy wielu zagranicznych dyplomatów. W 1990 roku założył i prowadził do końca 2016 roku Chłopięco - Męski (obecnie Męski) Chór Archikatedry Warszawskiej św. Jana "Cantores Minores". Pod jego przewodnictwem chór podróżował i występował w czternastu krajach, zdobywając liczne nagrody i wyróżnienia w Polsce i zagranicą. Ponad tysiąckrotnie występował zagranicą i w Polsce, w tym prawie co tydzień w licznych świątyniach Warszawy, przynajmniej raz w miesiącu w Bazylice Archikatedralnej w Warszawie. Poza Cantores Minores przez ostatnie dwanaście lat pracy zawodowej Joseph Herter był związany z Teatrem Rozrywki w Chorzowie gdzie dyrygował amerykańskimi musicalami takimi jak: Kabaret, The Canterville Ghost, Jesus Christ Superstar, Człowiek z La Manchy, Skrzypek na dachu i Czarnoksiężnik z Oz. Joseph Herter był redaktorem chóralnymi aranżerem GJ.A. (Gregorian Institute of America) Publication w Chicago. Publikował artykuły o muzyce. Napisany dla ,,Elgar Society Jurnal" artykuł- opracowanie preludium symfonicznego ,,Polonia" Edwarda Elgara był dwukrotnie przedrukowywany: w książce ,,Elgar i Wielka Wojna" wydanej w listopadzie 2001 roku przez Edward Elgar Society i przez ,,PolishMusic Collection News Bulletin" Uniwersytetu Południowej Kalifornii: http://www.usc.edu/dept/polish music/news/aug99.html Jest także autorem noty o polskim kompozytorze Zygmuncie Stojowskim (1870- 1946), dołączonej do pierwszego komercyjnego nagrania koncertów fortepianowych tego artysty, które to wyszło w lutym 2002 roku nakładem Hyperion Records w Wielkiej Brytanii. W 2001, dzięki pomocy finansowej Fundacji Ars Musica Poloniae w Los Angeles, prowadził studia nad życiem i twórczością Zygmunta Stojowskiego, które zaowocowały publikacją „Zygmunt Stojowski: Life and Music” wydaną przez Polish Music Center, University of Southern California. Przez kilka lat Joseph Herter prowadził comiesięczna kolumnę dotycząca wydarzeń muzycznych w magazynie dla turystów "Warszawa - What, When, Where". Pełne sprawozdanie dotyczące J. Hertera oraz koncertu Da Pacem, Domine upamiętniającego sześćdziesiąta rocznice wybuchu Drugiej Wojny Światowej ukazało się na pierwszej stronie Detroit News z 1 września 1999 roku (http://www.detnews.com/1999/metro/9909/01/09010189.htm). Na tym samym koncercie prezydent M. St. Warszawy odznaczył J. Hertera medalem upamiętniającym czterechsetlecie stołeczności Warszawy, nadawanym osobom i instytucjom które służyły Warszawie i jej mieszkańcom. Joseph Herter był także odznaczony m.in. złotą odznaką Mazowieckiego Związku Chórów i Orkiestr, Odznaką „Zasłużony dla Kultury”, Srebrnym Krzyżem Zasługi RP a także Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Został mu także nadany tytuł Honorowego Dyrygenta i Założyciela Archikatedralnego Chóru Męskiego Cantores Minores, działającego przy Bazylice św. Jana w Warszawie.