POGOTOWIE POGRZEBOWE: 22 853 45 45

Gustaw Holoubek

ur. 1923
zm. 2008

Aktor intelektualny, zdystansowany, o którym pisano, że "należy do owej rasy aktorów, którzy zawsze grają tylko siebie, a których nigdy nie ma się dosyć".

Ukończył gimnazjum im. B. Nowodworskiego w Krakowie. W 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej w oddziałach Przysposobienia Wojskowego. Dostał się do niewoli niemieckiej, trafił do obozu jenieckiego w Altengrabow, później w Toruniu. W 1940 roku został zwolniony i wrócił do Krakowa. Do końca wojny pracował w Gazowni Miejskiej. W czasie okupacji należał do konspiracyjnego kółka teatralnego. W 1945 roku zdał egzaminy do krakowskiego Studia Dramatycznego przy Teatrze im. J. Słowackiego założonego przez Karola Frycza, które ukończył w 1947 roku.

W pierwszych latach kariery scenicznej grał w teatrach krakowskich, które stanowiły wówczas jedną instytucję pod nazwą Miejskich Teatrów Dramatycznych (1947-1949). W latach 1947-1949 był również asystentem Władysława Woźnika w krakowskiej szkole teatralnej, gdzie nauczał gry aktorskiej. W 1949 roku został zaangażowany do Teatru Śląskiego im. St. Wyspiańskiego w Katowicach, gdzie w latach 1954-1956 pełnił także funkcję kierownika artystycznego. W 1956 roku musiał opuścić Katowice z powodu ciężkiej choroby płuc i konieczności zmiany klimatu. W 1957 roku przeniósł się do Warszawy. Od 1958 roku związał się na stałe z teatrami warszawskimi. Grał w Teatrze Polskim (1958-1959), Teatrze Dramatycznym (1959-1963), Teatrze Narodowym (1964-1968). W 1968 roku powrócił do Teatru Dramatycznego, którym kierował jako dyrektor w latach 1971-1982. W latach 1970-1981 był prezesem SPATiF-u. W latach 1976-1982 zasiadał w sejmie PRL. W 1981 roku na Zjeździe, przywracającym nazwę Związku Artystów Scen Polskich, został wybrany honorowym prezesem tego stowarzyszenia, rozwiązanego w 1982 roku. W 1982 roku został ponownie zaangażowany do Teatru Polskiego. Od 1989 roku jest związany z Teatrem Ateneum. W 1997 roku został kierownikiem artystycznym tej sceny. Od 1973 roku zajmował się także pracą pedagogiczną. Był wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, od 1989 roku był profesorem tej uczelni (Akademia Teatralna). W latach 1989-1991 był senatorem I kadencji Rzeczypospolitej Polskiej.

Zagrał w blisko 100 przedstawieniach Teatru Telewizji reżyserowanych między innymi przez: Jerzego Gruzę, Zygmunta Hübnera, Andrzeja Łapickiego, Ludwika René. Sam przeniósł na ekran telewizyjny między innymi: TRĄD W PAŁACU SPRAWIEDLIWOŚCI Ugo Bettiego (1970), FANTAZEGO (1971), BEATRIX CENCI (1973) i KORDIANA Słowackiego (1980), HAMLETA (1974), NA DNIE Gorkiego (1994) oraz PANNĘ MALICZEWSKĄ Zapolskiej (1997).

Zagrał w wielu polskich filmach. Pierwszą ważną rolą filmową była postać alkoholika Kuby w PĘTLI w reż. Wojciecha Hasa według Marka Hłaski (1957). Z Wojciechem Hasem Holoubek współpracował jeszcze wielokrotnie. Zagrał Mirka w POŻEGNANIACH według Stanisława Dygata (1958), Dziadzia we WSPÓLNYM POKOJU według Zbigniewa Uniłowskiego (1959), mecenasa Rennerta w ROZSTANIU (1960), Don Pedro Velasqueza w RĘKOPISIE ZNALEZIONYM W SARAGOSSIE według Wacława Potockiego (1964) oraz doktora Gotarda w SANATORIUM POD KLEPSYDRĄ według prozy Brunona Schulza (1973). Ściśle współpracował z Tadeuszem Konwickim. Zagrał w kilku wyreżyserowanych przez niego filmach: Gospodarza w SALCIE (1965), Maksa w JAK DALEKO STĄD, JAK BLISKO (1971), Poetę w LAWIE według DZIADÓW Mickiewicza (1989). Grał także między innymi u Janusza Morgensterna (Wiewiórski w JUTRO PREMIERA 1962), Leonarda Buczkowskiego (Von Steinhagen w CZASIE PRZESZŁYM 1961, Napoleon w MARYSI I NAPOLEONIE (1966) oraz u Janusza Zaorskiego (Profesor w POKOJU Z WIDOKIEM NA MORZE (1977). Szerokiej publiczności znany jest z serialu telewizyjnego KLUB PROFESORA TUTKI według Jerzego Szaniawskiego w reż. Andrzeja Kondratiuka (1966-1968), w którym wcielił się w rolę Profesora Tutki.

Ważniejsze nagrody:

1952 - nagroda państwowa III stopnia
1953 - nagroda państwowa II stopnia
1961 - nagroda Klubu Krytyki Teatralnej za rolę Goetza w dramacie Sartre'a DIABEŁ I PAN BÓG w Teatrze Dramatycznym w reż. Ludwika René
1966 - nagroda państwowa I stopnia
1972 - nagroda ministra kultury i sztuki I stopnia
1977 - złota "Syrenka" za zasługi dla m.st. Warszawy
1978 - nagroda państwowa I stopnia
Otrzymał ponadto odznaczenia: Sztandar Pracy I i II klasy, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, odznakę Zasłużonego Działacza Kultury.

Sprawdź na mapie
ZNAJDŹ NAJBLIŻSZY DOM POGRZEBOWY

Solore, nonem ipsam facese lantusd aerias suntur apedi conecus, quias aut ex eicidis illab iumque volor rest volupta tiumquatur amus soluptis nis et reptat volorest ant, quo et, qui ut ut quo dundi omnis ex eat. Sandem voloribus. Odit, tectotatem nam quibus dust, sum quatur, cum lia volupidel magniae lis exerem nonserovide minis rehenis inullup tatiand eleceaqui blam, sitatem il explis maio volorib usamus ilistiae con rerchil ma que demporentur mod quid quae velectota sin pore nonsed et vent, tota et ad que dolorion nobiti sequate et alique occusti ut alic tem fugia sitios adicae et unt poreniet omnis ex et etur?

Biuro - Śródmieście

Warszawa
ul. Marszałkowska 27/35
Tel.: (22) 825 00 20

 

Godziny otwarcia:
pon. – pt.: 8:30 – 16:00

Biuro - Śródmieście

Warszawa
ul. Marszałkowska 27/35
Tel.: (22) 825 00 20

 

Godziny otwarcia:
pon. – pt.: 8:30 – 16:00

Biuro - Śródmieście

Warszawa
ul. Marszałkowska 27/35
Tel.: (22) 825 00 20

 

Godziny otwarcia:
pon. – pt.: 8:30 – 16:00

Biuro - Śródmieście

Warszawa
ul. Marszałkowska 27/35
Tel.: (22) 825 00 20

 

Godziny otwarcia:
pon. – pt.: 8:30 – 16:00

Biuro - Śródmieście

Warszawa
ul. Marszałkowska 27/35
Tel.: (22) 825 00 20

 

Godziny otwarcia:
pon. – pt.: 8:30 – 16:00

Biuro - Śródmieście

Warszawa
ul. Marszałkowska 27/35
Tel.: (22) 825 00 20

 

Godziny otwarcia:
pon. – pt.: 8:30 – 16:00